هشتم مارس روزجهانی زن گرامی باد!
میزان آزادی زن درجامعه معیار آزادی جامعه است
عکس فوق صحنه ای از تظاهرات شکوهمند 8 مارس، روز جهانی زن درتهران( سال 1357 )است.
بار دیگر هشتم مارس فرا میرسد. این روز تاریخی روز همبستگی زنان سراسر جهان در پیکار به خاطر رهائی از قیود ارتجاعی و قرون وسطائی و نیل به تساوی حقوق با مردان است. از زمانی که زنان روز همبستگی خود را بنیان نهادند بیش از یک قرن سال میگذرد. در طول این مدت زنان با مبارزات خویش توانستهﺍند در وضع اجتماعی خویش تغییرات بسیاری به وجود آورند. درجهان سرمایهﺩاری و امپریالیستی علیرغم تبلیغات فراوان، اما از برابری زنان و مردان خبری نیست و زنان اولین قربانیان بحران و رکود اقتصادی هستند. بحران مالی اخیر که تمام جهان سرمایهﺩاری را درهم پیچیده و پوسیدگی و گندیدگی درونی این نظام را بار دیگر برملا کرده است، موقعیت زنان در این جوامع را در زمینهﻫﺎئی چون بهداشت و خدمات پزشکی، آموزش و پرورش، کار و حرفه، حقوق مدنی و جایگاه اجتماعی و سیاسی مورد تعرض قرارخواهد داد و شکاف نابرابریﻫﺎ را ژرف تر خواهد نمود. تعرض به حقوق زنان درجوامع پیشرفتۀ صنعتی از ماهیت نظام سرمایهﺩاری برمی خیزد و تنها با بر انداختن جامعۀ طبقاتی میتوان به این وضع پایان بخشید. آزادی زنان و تساوی کامل آنان با مردان جز با دست طبقۀ کارگر، جز درجامعۀ سوسیالیستی و درجریان ساختمان سوسیالیسم امکان پذیر نخواهد بود. فقط درجامعۀ سوسیالیستی است که زنان امکان می یابند کلیۀ استعدادهای جسمی و روحی خود را به کاراندازند و در پروسۀ تولید اجتماعی فعالانه شرکت جویند. بیهوده نیست که رهائی زنان از هرگونه قید اجتماعی و تساوی حقوق آنان درتمام شئون سیاسی، اقتصادی و اجتماعی یکی از اصول مرامی احزاب مارکسیستی لنینیستی جهان و جزو لاینفک مبارزۀ این احزاب است.
امروز درشرایطی به استقبال روز جهانی زن می رویم که موقعیت زنان دربرخی کشورها به خاطر جنگ و تجاوز امپریالیستی بسیار اسفناک بوده ونه تنها پیشرفتی نداشته بلکه سرنوشت زنان را به وخامت کشانیده است. بمباران وحشیانۀ فلسطین در نوار غزه که نیمی از قربانیان زن و کودک بوده، ادامۀ اشغال عراق، افغانستان... وضعیت زنان را وخیم تر کرده و بزرگ ترین قربانیان این تجاوزگری زنان و کودکان می باشند.
زنان ایران نیمی از سکنۀ کشورند اما نیمی محروم تر و رنجکش تر. زنان مانند مردان از کلیۀ بلایای اجتماعی و اقتصادی ناشی از سلطۀ ارتجاعی رژیم اسلامی در رنجﺍند. اما میان زنان و مردان عدم تساوی شدیدی به چشم میخورد. زنان دریک رشته ازحقوق سیاسی و اجتماعی و حقوقی که مردان از آن برخوردارند، محرومند. زنان ایران نه تنها در معرض نابرابری و تبعیض طبقاتی و پی آمدهای اجتماعی مترتب از آن قرار دارند، بلکه از آن نظر شایان توجه خاصی هستند که در سیستم و نظامی زندگی می کنند که بر تفکیک جنسیتی و یا آپارتاید جنسی استواراست. ستون ها و ارکان این آپارتاید جنسی برقانون گزاری کشور، برشرع اسلامی، بر نظام ولایت فقیه و برفرهنگ و سنتﻫﺎﻯ به شدت واپسگرای فئودالی و مرد سالاری بنا گردیده است.
هنوز از طلیعۀ بهار آزادی بهاری که نشکفته به خزان گرائید چند صباحی نگذشته بود که زنان ما، مورد اولین حملات فاشیستی خودکامگان قرارگرفتند. طرح اجباری کردن حجاب و روسری و شعار "روسری یا توسری" به خوبی پرده در واقعیت ننگین عقب مانده و قرون وسطائی جمهوری اسلامی دربارۀ زن بود. اعلامیهﻫﺎﻯ دیواری و برنامهﻫﺎﻯ مستهجن رادیو و تلویزیون که مذبوحانه برای درهم کوبیدن موج بر حق تظاهرات زنان ترتیب داده بودند بیش از پیش دروغ بزرگ برابری زن و مرد درجامعۀ اسلامی پس از انقلاب را افشا کرد. این دید که زن" بالقوه" سرچشمۀ گناه و فساد درجامعه و در نهایت به باد رفته ارزشﻫﺎﻯ دینی و اخلاقی آن می تواند باشد و درنتیجه باید هویت وحقوق انسانی زن راصریحاً انکارکرد و در کفن سیاهش پیچید را، اسلام از یهودیان و مسیحیان به عاریه گرفته است. دشمنی ادیان چه یهودی و چه مسیحی و چه اسلام با زن تاریخ طولانی دارد. در دعای صبحگاهی مردان یهود ادا می شود: " شکرخدا را، پروردگار ما و پروردگار عالم را که مرا هم چون زن نیافرید."
اما شرکت میلیونﻫﺎ زن در انقلاب بهمن 57 که با هدف استقرار حکومتی ملی، آزاد و دموکراتیک و تساوی حقوق زن با مردان بود اگر چه به اهدافش نرسید لیکن به چنان تغییراتی در واحد خانوادهﻫﺎﻯ سنتی منجر شد که دیگر امکان ندارد جامعۀ ایران را بدون فعالیت زنان و شرکت وسیعشان در تمام عرصهﻫﺎﻯ فعالیت اجتماعی تصور کرد. زن ایرانی را دیگر نمی شود به پستوی خانهﻫﺎ منتقل کرد. همین تأثیر عظیم انقلاب بود که امروز اکثر دانشجویان ایرانی را زنان تشکیل می دهند و این در جهان بی همتاست. همین شرکت عظیم زنان در انقلاب است که آنها را امروز در صف اول در مقابل اقدامات ضد دموکراتیک و سرکوبگرانۀ رژیم جمهوری اسلامی قرار می دهد. نیروی عظیم انباشتۀ انقلابی زنان با دیو ارتجاع زن ستیز سر آشتی ندارند.
حزب ما قاطعانه از تساوی حقوق زنان و مردان دفاع میکند و برای لغو کلیۀ قوانین ارتجاعی مذهبی و غیر مذهبی، لغو هرگونه تبعیض ومحدودیت برحسب جنسیت، آزادی پوشش، آزادی ازدواج و انتخاب همسر و ازدواج غیر مذهبی، لغو کلیۀ قوانینی که به بهانۀ ناموس، ارتکاب جنایت علیۀ زنان را توجیه می کنند، ممنوعیت فحشاء به طور کلی و فحشاء مذهبی به نام صیغه گری، آزادی سقط جنین و به رسمیت شناختن این حق برای زنان از هیچ گونه تلاشی دریغ نمی ورزد و پیگیرانه درجهت تحقق آن، که با برافکندن رژیم سرمایهﺩاری جمهوری اسلامی میسر است، گام برمی دارد.
حزب کارایران(توفان) به زنان دلیر و مبارز ایران درود می فرستد و یقین دارد که زنان تحت ستم ایران نقش شایستۀ خود را در برانداحتن رژیم زن ستیز جمهوری اسلامی و زدودن تمامی قید و بندهای سرمایهﺩاری و ماقبل سرمایهﺩاری با سربلندی ایفا خواهند کرد و جز این نیز نخواهد بود.
زنده باد پیکار متحد زنان سراسرجهان علیه سرمایهﺩاری و امپریالیسم!
سرنگون باد رژیم سرمایهﺩاری جمهوری اسلامی!
زنده باد سوسیالیسم این پرچم نجات بشریت!
فرخنده باد 8 مارس روز جهانی زن!
حزب کارایران(توفان)
اسفند ماه 1387
www.toufan.org
toufan@toufan.org
میزان آزادی زن درجامعه معیار آزادی جامعه است
عکس فوق صحنه ای از تظاهرات شکوهمند 8 مارس، روز جهانی زن درتهران( سال 1357 )است.
بار دیگر هشتم مارس فرا میرسد. این روز تاریخی روز همبستگی زنان سراسر جهان در پیکار به خاطر رهائی از قیود ارتجاعی و قرون وسطائی و نیل به تساوی حقوق با مردان است. از زمانی که زنان روز همبستگی خود را بنیان نهادند بیش از یک قرن سال میگذرد. در طول این مدت زنان با مبارزات خویش توانستهﺍند در وضع اجتماعی خویش تغییرات بسیاری به وجود آورند. درجهان سرمایهﺩاری و امپریالیستی علیرغم تبلیغات فراوان، اما از برابری زنان و مردان خبری نیست و زنان اولین قربانیان بحران و رکود اقتصادی هستند. بحران مالی اخیر که تمام جهان سرمایهﺩاری را درهم پیچیده و پوسیدگی و گندیدگی درونی این نظام را بار دیگر برملا کرده است، موقعیت زنان در این جوامع را در زمینهﻫﺎئی چون بهداشت و خدمات پزشکی، آموزش و پرورش، کار و حرفه، حقوق مدنی و جایگاه اجتماعی و سیاسی مورد تعرض قرارخواهد داد و شکاف نابرابریﻫﺎ را ژرف تر خواهد نمود. تعرض به حقوق زنان درجوامع پیشرفتۀ صنعتی از ماهیت نظام سرمایهﺩاری برمی خیزد و تنها با بر انداختن جامعۀ طبقاتی میتوان به این وضع پایان بخشید. آزادی زنان و تساوی کامل آنان با مردان جز با دست طبقۀ کارگر، جز درجامعۀ سوسیالیستی و درجریان ساختمان سوسیالیسم امکان پذیر نخواهد بود. فقط درجامعۀ سوسیالیستی است که زنان امکان می یابند کلیۀ استعدادهای جسمی و روحی خود را به کاراندازند و در پروسۀ تولید اجتماعی فعالانه شرکت جویند. بیهوده نیست که رهائی زنان از هرگونه قید اجتماعی و تساوی حقوق آنان درتمام شئون سیاسی، اقتصادی و اجتماعی یکی از اصول مرامی احزاب مارکسیستی لنینیستی جهان و جزو لاینفک مبارزۀ این احزاب است.
امروز درشرایطی به استقبال روز جهانی زن می رویم که موقعیت زنان دربرخی کشورها به خاطر جنگ و تجاوز امپریالیستی بسیار اسفناک بوده ونه تنها پیشرفتی نداشته بلکه سرنوشت زنان را به وخامت کشانیده است. بمباران وحشیانۀ فلسطین در نوار غزه که نیمی از قربانیان زن و کودک بوده، ادامۀ اشغال عراق، افغانستان... وضعیت زنان را وخیم تر کرده و بزرگ ترین قربانیان این تجاوزگری زنان و کودکان می باشند.
زنان ایران نیمی از سکنۀ کشورند اما نیمی محروم تر و رنجکش تر. زنان مانند مردان از کلیۀ بلایای اجتماعی و اقتصادی ناشی از سلطۀ ارتجاعی رژیم اسلامی در رنجﺍند. اما میان زنان و مردان عدم تساوی شدیدی به چشم میخورد. زنان دریک رشته ازحقوق سیاسی و اجتماعی و حقوقی که مردان از آن برخوردارند، محرومند. زنان ایران نه تنها در معرض نابرابری و تبعیض طبقاتی و پی آمدهای اجتماعی مترتب از آن قرار دارند، بلکه از آن نظر شایان توجه خاصی هستند که در سیستم و نظامی زندگی می کنند که بر تفکیک جنسیتی و یا آپارتاید جنسی استواراست. ستون ها و ارکان این آپارتاید جنسی برقانون گزاری کشور، برشرع اسلامی، بر نظام ولایت فقیه و برفرهنگ و سنتﻫﺎﻯ به شدت واپسگرای فئودالی و مرد سالاری بنا گردیده است.
هنوز از طلیعۀ بهار آزادی بهاری که نشکفته به خزان گرائید چند صباحی نگذشته بود که زنان ما، مورد اولین حملات فاشیستی خودکامگان قرارگرفتند. طرح اجباری کردن حجاب و روسری و شعار "روسری یا توسری" به خوبی پرده در واقعیت ننگین عقب مانده و قرون وسطائی جمهوری اسلامی دربارۀ زن بود. اعلامیهﻫﺎﻯ دیواری و برنامهﻫﺎﻯ مستهجن رادیو و تلویزیون که مذبوحانه برای درهم کوبیدن موج بر حق تظاهرات زنان ترتیب داده بودند بیش از پیش دروغ بزرگ برابری زن و مرد درجامعۀ اسلامی پس از انقلاب را افشا کرد. این دید که زن" بالقوه" سرچشمۀ گناه و فساد درجامعه و در نهایت به باد رفته ارزشﻫﺎﻯ دینی و اخلاقی آن می تواند باشد و درنتیجه باید هویت وحقوق انسانی زن راصریحاً انکارکرد و در کفن سیاهش پیچید را، اسلام از یهودیان و مسیحیان به عاریه گرفته است. دشمنی ادیان چه یهودی و چه مسیحی و چه اسلام با زن تاریخ طولانی دارد. در دعای صبحگاهی مردان یهود ادا می شود: " شکرخدا را، پروردگار ما و پروردگار عالم را که مرا هم چون زن نیافرید."
اما شرکت میلیونﻫﺎ زن در انقلاب بهمن 57 که با هدف استقرار حکومتی ملی، آزاد و دموکراتیک و تساوی حقوق زن با مردان بود اگر چه به اهدافش نرسید لیکن به چنان تغییراتی در واحد خانوادهﻫﺎﻯ سنتی منجر شد که دیگر امکان ندارد جامعۀ ایران را بدون فعالیت زنان و شرکت وسیعشان در تمام عرصهﻫﺎﻯ فعالیت اجتماعی تصور کرد. زن ایرانی را دیگر نمی شود به پستوی خانهﻫﺎ منتقل کرد. همین تأثیر عظیم انقلاب بود که امروز اکثر دانشجویان ایرانی را زنان تشکیل می دهند و این در جهان بی همتاست. همین شرکت عظیم زنان در انقلاب است که آنها را امروز در صف اول در مقابل اقدامات ضد دموکراتیک و سرکوبگرانۀ رژیم جمهوری اسلامی قرار می دهد. نیروی عظیم انباشتۀ انقلابی زنان با دیو ارتجاع زن ستیز سر آشتی ندارند.
حزب ما قاطعانه از تساوی حقوق زنان و مردان دفاع میکند و برای لغو کلیۀ قوانین ارتجاعی مذهبی و غیر مذهبی، لغو هرگونه تبعیض ومحدودیت برحسب جنسیت، آزادی پوشش، آزادی ازدواج و انتخاب همسر و ازدواج غیر مذهبی، لغو کلیۀ قوانینی که به بهانۀ ناموس، ارتکاب جنایت علیۀ زنان را توجیه می کنند، ممنوعیت فحشاء به طور کلی و فحشاء مذهبی به نام صیغه گری، آزادی سقط جنین و به رسمیت شناختن این حق برای زنان از هیچ گونه تلاشی دریغ نمی ورزد و پیگیرانه درجهت تحقق آن، که با برافکندن رژیم سرمایهﺩاری جمهوری اسلامی میسر است، گام برمی دارد.
حزب کارایران(توفان) به زنان دلیر و مبارز ایران درود می فرستد و یقین دارد که زنان تحت ستم ایران نقش شایستۀ خود را در برانداحتن رژیم زن ستیز جمهوری اسلامی و زدودن تمامی قید و بندهای سرمایهﺩاری و ماقبل سرمایهﺩاری با سربلندی ایفا خواهند کرد و جز این نیز نخواهد بود.
زنده باد پیکار متحد زنان سراسرجهان علیه سرمایهﺩاری و امپریالیسم!
سرنگون باد رژیم سرمایهﺩاری جمهوری اسلامی!
زنده باد سوسیالیسم این پرچم نجات بشریت!
فرخنده باد 8 مارس روز جهانی زن!
حزب کارایران(توفان)
اسفند ماه 1387
www.toufan.org
toufan@toufan.org
