رمزء بقا
فراخوان کمک مالی
رهرو آن نیست که گه تند و گه آهسته رود
رهرو آن است که آهسته و پیوسته رود.
اخیرا حزب کار ایران(توفان) به علت مخارج سنگین پست و امکان دسترسی بسیاری از خوانندگان „توفان“ به تارنمای „توفان“ در شبکه اینترنت بر آن شد که از دوباره کاری پرهیز کند. به این معنا که اگر هستند خوانندگانی که علیرغم دسترسی به اینترنت و تارنمای „توفان“ نشریه را نیز بطور جداگانه توسط پست دریافت می کنند از آنها درخواست کند تا آنرا به اطلاع حزب ما برسانند که در هزینه های حزب صرفه جوئی صورت گیرد.
پاره ای از خوانندگان آنرا به اطلاع ما رساندند. پاره ای از خوانندگان برای ما کمک مالی ارسال کردند و پاره ای از آنها نیز معترض بودند که چرا علیرغم کمکهای مالی که آنها در طی مدت طولانی به حزب کار کرده اند ما قصد داریم از ارسال „توفان“ برای آنها خودداری کنیم. در مورد این رفقا که ما از کمکهای بی دریغ و مستمر آنها سپاسگزاریم باید اشاره کنیم که گویا سوء تفاهمی صورت گرفته است. حزب کار ایران هرگز قصد ندارد که نشریه این رفقا و حتی علاقمندانی که به ما کمک مالی نیز بهر علت ارسال نمی کنند قطع کند. فقط کافیست علاقه خود را به دریافت مستمر „توفان“ به اطلاع حزب کار ایران برسانند. پرسشنامه هائی که برای همه خوانندگان „توفان“ ارسال شد جنبه عمومی دارد و به اطلاع همه خوانندگان „توفان“ اعم از کسانی که کمک مالی می کنند یا نمی کنند، کسانی که مایل به دریافت „توفان“ هستند و یا نیستند، کسانیکه یک نشریه دریافت می کنند و یا چندین نشریه دریافت می نمایند ارسال گردیده است. اگر مثلا در این “همه پرسی“ معلوم شود که صد شماره توزیع شده به هرز می رود این برای حزب ما حداقل حدود 150 یورو در ماه است و آنوقت باید پرسید که چرا حزب ما نباید نسبت به هزینه کردن کمکهای رفیقانه مالی هوادارانش با مسئولت برخورد کند. ما واقفیم که هر رفیقی در شرایط سخت در تلاش معاش است و برای کسب این مقادیر روزانه می رزمد. حزب ما نمی تواند نسبت به این کمکها غیر مسئولانه برخورد کند.
“سازمان مارکسیستی لنینیستی توفان“ و ادامه اش “حزب کار ایران (توفان)“ از همان سال تاسیس خود 1967 بر نیروی خود متکی بود. ما توفانیها هرگز از کمک مالی احزاب برادر برخوردار نبودیم. حزب کار آلبانی توانائی کمک مالی به سازمان ما را نداشت و حزب کمونیست چین نیز متاسفانه بناحق جریانهای منحرفی را تقویت می کرد که تنها به جنبش کمونیستی ایران صدمه زدند. ما توفانیها نه تنها باید بر ضد رژیم شاهنشاهی می رزمیدیم بلکه باید با این منحرفین و رویزیونیستهای رنگارنگ در جنبش کمونیستی ایران مبارزه میکردیم.
در این مبارزه طولانی حزب ما آبدیده شد و آموخت که شرط پیروزی بر آن است که هر حزب و یا سازمانی نخست بر نیروی خود، بر نیروی یاران و هوادارانش متکی باشد. طبیعتا کمک مالی به احزاب امکان می دهد که کادرهای حرفه ای داشته باشند، از امکانات فنی مدرن استفاده کنند، سفرهای متعدد و طولانی برای ایراد سخنرانی و یا برقراری تماسهای حزبی بگیرند و... بدون داشتن امکانات مالی کار به سختی و آهسته پیش می رود.
حزب کار ایران(توفان) آموخته است که همواره برود اگرچه این رهروی آهسته و متناسب با امکانات ما باشد.
برای حزب ما وفاداری به خط مشی کمونیستی اساس است و برای دریافت کمک مالی هرگز حاضر نیست بر سر اصول کمونیستی مصالحه کند. این امر در حقیقت نقض غرض خواهد بود. هستند سازمانهای سیاسی ایران که برای دریافت کمک مالی با شبه استدلالات انقلابی بهر ننگی تن در می دهند و ازامکانات خوب مالی برخوردارند. پرسش این است که علت موجویت آنها در چیست؟. آیا دریافت کمک مالی از امپریالیسم ننگ نیست؟ آیا این سیاست ارتجاعی را می توان با سیاست تاکیتک استفاده از تضاد اردوگاه امپریالیستها و یا جبهه ارتجاع توجیه کرد؟
حزب ما آموخته که برای تکیه و پافشاری بر اصول باید از میزان وابستگی کم کند و نگذارد که تحت فشار قرار گیرد. این امر یکی از اصول دوراندیشانه مبارزه است. مردم ایران به این جریانهای آلوده به کمکهای مالی امپریالیستی اعتمادی نخواهند کرد. و این امر نیز چیزی نیست که پنهان بماند. بهر صورت در فردای انقلاب ایران و یا در روند انقلاب ایران مردم ایران خواهند فهمید که سر و ته این جریانها به کجا بند است و از آنها سلب اعتماد می کنند. پول امپریالیستی نخستین صدمه اش را به این سازمانها و اپوزیسیون تقلبی می زند و نه به رژیم ایران. بهمین جهت حزب ما در عین اینکه از فشار مالی رنج می برد و دست و پایش در بسیاری موارد بسته است و بر فداکاری رفقا بنا کرده است مصوبات امپریالیستی را که می خواهد با تصویب بودجه های رخنه گرانه در ایران و خرید اپوزیسیون تقلبی ایران بشدت محکوم می کند و این امر را نه تنها دخالت آشکار در امور داخلی ایران می داند بلکه دریافت کنندگان این کمکها را بهر منطق اختراعی توجیهی همدست صهیونیسم و امپریالیسم می داند.
دریافت کنندگان این کمکها نوکران امپریالیستند و می خواهند مردم ایران را بزیر یوغ رقیت جهانخواران درآورند.
حزب ما از تک تک یاران و خوانندگان عزیز توفان می خواهد که درهر حدی که خود صلاح می دانند به حزب ما کمک مالی نمایند و چه بهتر که این کمکها بطور مرتب و ماهانه در اختیار تشکیلات قرار گیرد. حزب ما فقط با اتکا به نیروی اعضا، هواداران ، خوانندگان توفان به مبارزه اش ادامه داده و خواهد داد. رمز موفقیت و سلامت حزب ما درهمین اتکاء به نیروی خویش بوده است و این شیوه را اصولی ترین شیوه برای پیکار علیه ارتجاع و امپریالیسم می داند و بر آن پای میفشارد. این افتخار حزب ما است که با بیش از چهار دهه پیکار جانانه علیه ارتجاع، رویزیونیسم و امپریالیسم مستقل و با اتکاء به نیروی خویش عمل کرده و از هیچ نیروی خارجی کمک مالی دریافت نکرده است.
بر گرفته ازتوفان شماره 102 شهریور ماه 1387 ارگان مرکزی حزب کارایران
www.toufan.org
toufan@toufan.org
فراخوان کمک مالی
رهرو آن نیست که گه تند و گه آهسته رود
رهرو آن است که آهسته و پیوسته رود.
اخیرا حزب کار ایران(توفان) به علت مخارج سنگین پست و امکان دسترسی بسیاری از خوانندگان „توفان“ به تارنمای „توفان“ در شبکه اینترنت بر آن شد که از دوباره کاری پرهیز کند. به این معنا که اگر هستند خوانندگانی که علیرغم دسترسی به اینترنت و تارنمای „توفان“ نشریه را نیز بطور جداگانه توسط پست دریافت می کنند از آنها درخواست کند تا آنرا به اطلاع حزب ما برسانند که در هزینه های حزب صرفه جوئی صورت گیرد.
پاره ای از خوانندگان آنرا به اطلاع ما رساندند. پاره ای از خوانندگان برای ما کمک مالی ارسال کردند و پاره ای از آنها نیز معترض بودند که چرا علیرغم کمکهای مالی که آنها در طی مدت طولانی به حزب کار کرده اند ما قصد داریم از ارسال „توفان“ برای آنها خودداری کنیم. در مورد این رفقا که ما از کمکهای بی دریغ و مستمر آنها سپاسگزاریم باید اشاره کنیم که گویا سوء تفاهمی صورت گرفته است. حزب کار ایران هرگز قصد ندارد که نشریه این رفقا و حتی علاقمندانی که به ما کمک مالی نیز بهر علت ارسال نمی کنند قطع کند. فقط کافیست علاقه خود را به دریافت مستمر „توفان“ به اطلاع حزب کار ایران برسانند. پرسشنامه هائی که برای همه خوانندگان „توفان“ ارسال شد جنبه عمومی دارد و به اطلاع همه خوانندگان „توفان“ اعم از کسانی که کمک مالی می کنند یا نمی کنند، کسانی که مایل به دریافت „توفان“ هستند و یا نیستند، کسانیکه یک نشریه دریافت می کنند و یا چندین نشریه دریافت می نمایند ارسال گردیده است. اگر مثلا در این “همه پرسی“ معلوم شود که صد شماره توزیع شده به هرز می رود این برای حزب ما حداقل حدود 150 یورو در ماه است و آنوقت باید پرسید که چرا حزب ما نباید نسبت به هزینه کردن کمکهای رفیقانه مالی هوادارانش با مسئولت برخورد کند. ما واقفیم که هر رفیقی در شرایط سخت در تلاش معاش است و برای کسب این مقادیر روزانه می رزمد. حزب ما نمی تواند نسبت به این کمکها غیر مسئولانه برخورد کند.
“سازمان مارکسیستی لنینیستی توفان“ و ادامه اش “حزب کار ایران (توفان)“ از همان سال تاسیس خود 1967 بر نیروی خود متکی بود. ما توفانیها هرگز از کمک مالی احزاب برادر برخوردار نبودیم. حزب کار آلبانی توانائی کمک مالی به سازمان ما را نداشت و حزب کمونیست چین نیز متاسفانه بناحق جریانهای منحرفی را تقویت می کرد که تنها به جنبش کمونیستی ایران صدمه زدند. ما توفانیها نه تنها باید بر ضد رژیم شاهنشاهی می رزمیدیم بلکه باید با این منحرفین و رویزیونیستهای رنگارنگ در جنبش کمونیستی ایران مبارزه میکردیم.
در این مبارزه طولانی حزب ما آبدیده شد و آموخت که شرط پیروزی بر آن است که هر حزب و یا سازمانی نخست بر نیروی خود، بر نیروی یاران و هوادارانش متکی باشد. طبیعتا کمک مالی به احزاب امکان می دهد که کادرهای حرفه ای داشته باشند، از امکانات فنی مدرن استفاده کنند، سفرهای متعدد و طولانی برای ایراد سخنرانی و یا برقراری تماسهای حزبی بگیرند و... بدون داشتن امکانات مالی کار به سختی و آهسته پیش می رود.
حزب کار ایران(توفان) آموخته است که همواره برود اگرچه این رهروی آهسته و متناسب با امکانات ما باشد.
برای حزب ما وفاداری به خط مشی کمونیستی اساس است و برای دریافت کمک مالی هرگز حاضر نیست بر سر اصول کمونیستی مصالحه کند. این امر در حقیقت نقض غرض خواهد بود. هستند سازمانهای سیاسی ایران که برای دریافت کمک مالی با شبه استدلالات انقلابی بهر ننگی تن در می دهند و ازامکانات خوب مالی برخوردارند. پرسش این است که علت موجویت آنها در چیست؟. آیا دریافت کمک مالی از امپریالیسم ننگ نیست؟ آیا این سیاست ارتجاعی را می توان با سیاست تاکیتک استفاده از تضاد اردوگاه امپریالیستها و یا جبهه ارتجاع توجیه کرد؟
حزب ما آموخته که برای تکیه و پافشاری بر اصول باید از میزان وابستگی کم کند و نگذارد که تحت فشار قرار گیرد. این امر یکی از اصول دوراندیشانه مبارزه است. مردم ایران به این جریانهای آلوده به کمکهای مالی امپریالیستی اعتمادی نخواهند کرد. و این امر نیز چیزی نیست که پنهان بماند. بهر صورت در فردای انقلاب ایران و یا در روند انقلاب ایران مردم ایران خواهند فهمید که سر و ته این جریانها به کجا بند است و از آنها سلب اعتماد می کنند. پول امپریالیستی نخستین صدمه اش را به این سازمانها و اپوزیسیون تقلبی می زند و نه به رژیم ایران. بهمین جهت حزب ما در عین اینکه از فشار مالی رنج می برد و دست و پایش در بسیاری موارد بسته است و بر فداکاری رفقا بنا کرده است مصوبات امپریالیستی را که می خواهد با تصویب بودجه های رخنه گرانه در ایران و خرید اپوزیسیون تقلبی ایران بشدت محکوم می کند و این امر را نه تنها دخالت آشکار در امور داخلی ایران می داند بلکه دریافت کنندگان این کمکها را بهر منطق اختراعی توجیهی همدست صهیونیسم و امپریالیسم می داند.
دریافت کنندگان این کمکها نوکران امپریالیستند و می خواهند مردم ایران را بزیر یوغ رقیت جهانخواران درآورند.
حزب ما از تک تک یاران و خوانندگان عزیز توفان می خواهد که درهر حدی که خود صلاح می دانند به حزب ما کمک مالی نمایند و چه بهتر که این کمکها بطور مرتب و ماهانه در اختیار تشکیلات قرار گیرد. حزب ما فقط با اتکا به نیروی اعضا، هواداران ، خوانندگان توفان به مبارزه اش ادامه داده و خواهد داد. رمز موفقیت و سلامت حزب ما درهمین اتکاء به نیروی خویش بوده است و این شیوه را اصولی ترین شیوه برای پیکار علیه ارتجاع و امپریالیسم می داند و بر آن پای میفشارد. این افتخار حزب ما است که با بیش از چهار دهه پیکار جانانه علیه ارتجاع، رویزیونیسم و امپریالیسم مستقل و با اتکاء به نیروی خویش عمل کرده و از هیچ نیروی خارجی کمک مالی دریافت نکرده است.
بر گرفته ازتوفان شماره 102 شهریور ماه 1387 ارگان مرکزی حزب کارایران
www.toufan.org
toufan@toufan.org
