برخورد به اپوزیسیون
نقل از سند گزارش سیاسی حزب کار ایران(توفان) به کنگره چهارم حزب
حزب ما به تکیه بر نیروی مردم ایران، برای آزادی ایران اعتقاد دارد و تکیه بر اجانب را به بهانه مبارزه با رژیم جمهوری اسلامی محکوم می کند. بیگانه پرستی و نوکری در میان حزب ما جائی ندارد. اپوزیسیون ایران طیف وسیعی را از راستترین فرقه ها تا چپترین جریانات تشکیل می دهد. حزب ما باید یک سیاست اصولی و عملی برای جلب مردم و تداوم مبارزه اتخاذ کند. حزب باید اساس همکاری خویش را با سایرین بر پایه تحقق خواستهای دموکراتیک و عدم دخالت اجنبی در ایران قرار دهد. حزب ما باید از جنبشهای ملی در عرصه جهان حمایت کند و خط روشنی با حامیان امپریالیسم و صهیونیسم داشته باشد. حزب ما در عرصه دموکراتیک می تواند با جریانهائی که ضد امپریالیستی و خواهان استفلال ایران، یعنی کسانیکه مخالف با تجاوز و دیکته امپریالیستها و صهیونیستها نسبت به ایران هستند، مخالف تحریم و محاصره اقتصادی ایران هستند، مخالف دخالت اجانب در امور داخلی ایران هستند، ولی در عین حال خواهان تحقق آزادی احزاب و سازمانهای سیاسی، آزادی اتحادیه های کارگری و صنفی، رفع سانسور، آزادی زندانیان سیاسی، جدائی دین از دولت و نظام آموزشی، احترام به حقوق بشر و تساوی حقوق زن و مرد در تمام عرصه های اجتماعی هستند و در یک کلام خواستار تحقق حقوق دموکراتیک در ایران هستند همکاری کند. عامترین خواستهای دموکراتیک تکیه بر نیروی مردم و مخالفت با اجانب است.
در میان مدعیان اپوزیسیون ایران یک جریان فکری ارتجاعی رخنه کرده است. مبنای این جریان فکری تئوریهای ارتجاعی منصور حکمت است. وی از تئوریهای مارکسیستی مبارزه طبقاتی، یک سوسیالیسم لیبرالی و فاقد مضمون طبقاتی ساخته است. آنها نه تنها لنینیسم را نفی می کنند، بلکه هر تجاوز امپریالیستی را به ممالک جهان از جمله عراق و افغانستان و لبنان وفلسطین و... به عنوان نبرد بین "اسلام و آمریکا" با دید مثبت نسبت به آمریکا که مظهر تمدن است مورد تائید قرار می دهند. آنها مبارزه آشتی ناپذیر میان طبقات و ستمکشان بر ضد ستمگران را به مبارزه ای پوچ و غیر طبقاتی میان "بد و بدتر"، میان "سناریوی سفید و سیاه" تبدیل کرده اند و خصلت ملی مبارزات ملی مردم را بر ضد تجاوزگران در عراق، افغانستان و فلسطین و لبنان نفی می کنند و همواره متحد پشت پرده امپریالیستها در منطقه هستند. این نظریه محدود بیک سازمان و تشکیلات معینی نمی شود بلکه مانند ویروس کشنده ای به طیف بزرگتری از اپوزیسیون ایران سرایت کرده است که همین نظریات را در پوشش "مبارزه دو قطب ارتجاع" که به ما ربط ندارد، بخورد مردم می دهند. ملاک تمیز این یاران صهیونیسم و امپریالیسم در ایران که نقاب کمونیسم به چهره می زنند این است که آنها تا به چه حد از خروج بی قید و شرط امپریالیستها و صهیونیستها از سرزمینهای اشغالی عراق، افغانستان و فلسطین دفاع می کنند. تئوری عوامفریبانه آنها این است که دعوای اسلام با آمریکا به ما مربوط نیست تا بدینوسیله توده ها را از محکوم کردن تجاوز امپریالیستها باز دارند. آنها از تئوریهای برخورد فرهنگهای ساموئل هانتیگتون که سیاست راهبردی امپریالیست آمریکاست، الهام می گیرند. حزب ما باید این جریانات منحرف را همانطور که تا کنون انجام داده افشاء نماید.
*****
بر گرفته ازتوفان شماره 138 شهریور ماه 1390 سپتامبر 2011، ارگان مرکزی حزب کارایران
صفحه حزب کار ایران (توفان) در شبکه جهانی اینترنت. www.toufan.org
نشانی پست الکترونیکی(ایمیل). toufan@toufan.org
نقل از سند گزارش سیاسی حزب کار ایران(توفان) به کنگره چهارم حزب
حزب ما به تکیه بر نیروی مردم ایران، برای آزادی ایران اعتقاد دارد و تکیه بر اجانب را به بهانه مبارزه با رژیم جمهوری اسلامی محکوم می کند. بیگانه پرستی و نوکری در میان حزب ما جائی ندارد. اپوزیسیون ایران طیف وسیعی را از راستترین فرقه ها تا چپترین جریانات تشکیل می دهد. حزب ما باید یک سیاست اصولی و عملی برای جلب مردم و تداوم مبارزه اتخاذ کند. حزب باید اساس همکاری خویش را با سایرین بر پایه تحقق خواستهای دموکراتیک و عدم دخالت اجنبی در ایران قرار دهد. حزب ما باید از جنبشهای ملی در عرصه جهان حمایت کند و خط روشنی با حامیان امپریالیسم و صهیونیسم داشته باشد. حزب ما در عرصه دموکراتیک می تواند با جریانهائی که ضد امپریالیستی و خواهان استفلال ایران، یعنی کسانیکه مخالف با تجاوز و دیکته امپریالیستها و صهیونیستها نسبت به ایران هستند، مخالف تحریم و محاصره اقتصادی ایران هستند، مخالف دخالت اجانب در امور داخلی ایران هستند، ولی در عین حال خواهان تحقق آزادی احزاب و سازمانهای سیاسی، آزادی اتحادیه های کارگری و صنفی، رفع سانسور، آزادی زندانیان سیاسی، جدائی دین از دولت و نظام آموزشی، احترام به حقوق بشر و تساوی حقوق زن و مرد در تمام عرصه های اجتماعی هستند و در یک کلام خواستار تحقق حقوق دموکراتیک در ایران هستند همکاری کند. عامترین خواستهای دموکراتیک تکیه بر نیروی مردم و مخالفت با اجانب است.
در میان مدعیان اپوزیسیون ایران یک جریان فکری ارتجاعی رخنه کرده است. مبنای این جریان فکری تئوریهای ارتجاعی منصور حکمت است. وی از تئوریهای مارکسیستی مبارزه طبقاتی، یک سوسیالیسم لیبرالی و فاقد مضمون طبقاتی ساخته است. آنها نه تنها لنینیسم را نفی می کنند، بلکه هر تجاوز امپریالیستی را به ممالک جهان از جمله عراق و افغانستان و لبنان وفلسطین و... به عنوان نبرد بین "اسلام و آمریکا" با دید مثبت نسبت به آمریکا که مظهر تمدن است مورد تائید قرار می دهند. آنها مبارزه آشتی ناپذیر میان طبقات و ستمکشان بر ضد ستمگران را به مبارزه ای پوچ و غیر طبقاتی میان "بد و بدتر"، میان "سناریوی سفید و سیاه" تبدیل کرده اند و خصلت ملی مبارزات ملی مردم را بر ضد تجاوزگران در عراق، افغانستان و فلسطین و لبنان نفی می کنند و همواره متحد پشت پرده امپریالیستها در منطقه هستند. این نظریه محدود بیک سازمان و تشکیلات معینی نمی شود بلکه مانند ویروس کشنده ای به طیف بزرگتری از اپوزیسیون ایران سرایت کرده است که همین نظریات را در پوشش "مبارزه دو قطب ارتجاع" که به ما ربط ندارد، بخورد مردم می دهند. ملاک تمیز این یاران صهیونیسم و امپریالیسم در ایران که نقاب کمونیسم به چهره می زنند این است که آنها تا به چه حد از خروج بی قید و شرط امپریالیستها و صهیونیستها از سرزمینهای اشغالی عراق، افغانستان و فلسطین دفاع می کنند. تئوری عوامفریبانه آنها این است که دعوای اسلام با آمریکا به ما مربوط نیست تا بدینوسیله توده ها را از محکوم کردن تجاوز امپریالیستها باز دارند. آنها از تئوریهای برخورد فرهنگهای ساموئل هانتیگتون که سیاست راهبردی امپریالیست آمریکاست، الهام می گیرند. حزب ما باید این جریانات منحرف را همانطور که تا کنون انجام داده افشاء نماید.
*****
بر گرفته ازتوفان شماره 138 شهریور ماه 1390 سپتامبر 2011، ارگان مرکزی حزب کارایران
صفحه حزب کار ایران (توفان) در شبکه جهانی اینترنت. www.toufan.org
نشانی پست الکترونیکی(ایمیل). toufan@toufan.org
