۲۰ مرداد ۱۳۹۰

پلنوم دوم کمیته مرکزی حزب کار ایران(توفان) بعد از کنگره چهارم حزب



پلنوم دوم کمیته مرکزی حزب کار ایران(توفان) بعد از کنگره چهارم حزب
سیر تحولات جهان بسیار شتابان است. سرعت این تحولات چه در داخل ایران و چه در عرصه بین المللی، حزب ما را بر آن می دارد که به سرعت واکنش نشان دهد و برای رهنمائی رفقای حزبی و توده های مردم رهنمودهای خویش را به موقع منتشر کند. برای این کار لازم است که رفقای رهبری بطور پیگیر مسایل ایران و جهان را تعقیب کرده و سایر رفقا را با تحلیلهای خویش و در عین حال با مشکلاتی که در پیش پای حزب بروز می کند، درگیر کنند و آنها را در جریان بگذارند. حزب باید همواره به آخرین سلاح تحلیل و برداشت ما از مسایل در جریان یک بحث رفیقانه و مسئولانه کمونیستی مجهز شود.
در این مدت کوتاه از کنگره تا به امروز وقایع سوریه و تجاوز امپریالیستی ناتو به لیبی پیش آمد. نقش عربستان سعودی در منطقه در حمایت از ضد انقلاب ارتجاعی بشدت برملا شد و نقش امپریالیستهای "دموکرات" که ظاهرا در کشورشان دموکراسی "نهادینه" شده است در فروش تسلیحات میلیارد دلاری تجاوزکارانه به عربستان سعودی روشن شد. حتی اسرائیل هم با فروش تسلیحات نظامی به عربستان سعودی به عنوان یک مرکز ارتجاع منطقه ای که در همه ممالک منطقه از جمله بحرین و سوریه و لبنان ومصر و تونس و... دخالت می کند، دستش رو شده است. تحریکات آنها علیه ایران است و می خواهند با فشار نفوذ خویش را در ایران گسترش داده و سلطه امپریالیسم را در منطقه بلامنازع کنند.
حزب به این نتیجه رسید که تجاوز به لیبی بخاطر مقاومتی که مردم کرده اند به بن بست رسیده است. این مقاومت در هر دو سوی لیبی انجام می شود. بسیاری از مخالفین دولت مستبد لیبی که به جبهه مقاومت و دموکراسی پیوسته بودند، با شروع تجاوز امپریالیستی و برملا شدن نقش تجاوزکارانه و غارتگرانه آنها، به اعتراض پرداختند و مورد تعقیب قرار گرفتند. امپریالیستها تلاش کردند عناصر مخالف تجاوز امپریالیستی در جبهه مردم را خفه کنند و با جار و جنحال و دروغ و هوچیگیری عوامل خود را در بن قاضی تقویت نمایند و ثروت مردم لیبی را به غارت ببرند. این اقدامات از چشم بسیاری پنهان نماند و جبهه مبارزه دموکراتیک را با دخالت امپریالیستی منفرد گردانید. هم اکنون تجاوز امپریالیستی در لیبی به بن بست کشیده است و حتی با بی شرمی و وقاحت بی نظیر اعلام می کنند که اگر قذافی تسلیم شود دیگر اعلام جرم دادگاه کیفری جهانی در داخل خاک لیبی اعتباری ندارد. همین نمونه سخنان ارتجاعی، حاکی از آن است که احکام این دادگاه تا به چه درجه معتبر و ابزار اعمال زور امپریالیستی است. حکم دادگاهی که اعتبار آن وابسته به خُلق و خوی آقای سرکوزی باشد یا نباشد خودش چقدر معتبر است؟ در یوگسلاوی با در دست داشتن چنین احکام قلابی حتی در امور داخلی یوگسلاوی سابق دخالت کرده و خواهان دستگیری این و یا آن فرد می شوند، ولی در مورد لیبی برای وا داشتن قذافی به تسلیم و شکستن روحیه مقاومت حاضرند این احکام را به سطل خاکروبه بریزند. حزب ما بر آن است که امپریالیستها در تجاوز به لیبی به بن بست رسیده اند. موج اعتراض جهانی علیه عوامفریبی آنها که در پی کشتار مردم عادی و غارت نفت لیبی و حتی تجزیه آن هستند، بلند شده است. ممالک آفریقائی به مخالفت برخاسته اند. مردم ممالک عربی به اعتراض برخاسته اند. دول عربی در تصمیمات سابق خویش متزلزل شده اند. چین و روسیه با ادامه تجاوز و تفسیرهای خودسرانه قطعنامه های ارتجاعی شورای امنیت مخالفند. در میان امپریالیستهای اروپائی و آمریکا بر سر آینده لیبی توافق نیست، حتی ایران نیز که تا دیروز به خون خواهی دائی صادق طباطبائی که در لیبی سر به نیست شده بود بر ضد قذافی شعار می داد، بیکباره لحن خود را تغییر داده و فهمیده است که این از آن شترهائی است که ممکن است در خانه آنها نیز بخوابد.
اقدام تروریستی یک نژاد پرست و اسلام ستیز نروژی که محصول سالها تبلیغات دعوای دو قطب "اسلام سیاسی و میلیتاریسم آمریکاست" ثمره خویش را ببار آورد و نشان داد که با تبلیغات صهیونیستی تا به چه حد می شود در فقدان سازمانهای قدرتمند طبقات مورد ستم، به شستشوی مغزی پرداخت. ارتجاع جهانی تلاش می کند این فرزند حلال زاده خویش را دیوانه جلوه دهد که گویا سرخود با داشتن افکار مالیخولیائی باین جنایت دست زده است. حال آنکه دست جنایتکارانه اسلام ستیزی صهیونیستی در این تبلیغات و در تبلیغات بمباران مردم نوار غزه و لبنان بدست اسرائیلیها نمایان است. حزب کار ایران (توفان) به بررسی این اوضاع پرداخت و موضعگیریهای سیاسی کمیته مرکزی حزب کار را مورد تائید قرار داد.
در این پلنوم گزارشی از شرکت هیات نمایندگی حزب کار ایران(توفان) در کنگره حزب برادرمان یعنی کنگره حزب کمونیست کارگران تونس داده شد. حزب برای رفقای حاضر در کنگره، به زبانهای مختلف پیام ارسال کرد و در کنگره شرکت نمود و در همین کنگره با رفقای یونان و فلسطین در مورد مشکلات آنها و وضعیت ایران و جنبش مارکسیستی لنینیستی به بحث پرداخت. از گفتگو با رفقا ی فلسطینی نمایان شد که مواضع حزب ما مواضعی انقلابی و دوراندیشانه است و مورد تائید همه نیروهای مترقی در منطقه می باشد. نیروهای انقلابی بخوبی به ماهیت تئوریهای ارتجاعی صهیونیستی که مبارزه انقلابی خلقها را با تئوریهای ارتجاعی "دعوای دو قطب" تخطئه می کنند، واقفند و باین جهت نظریات حزب ما در نزد آنها به عنوان رفقای ایرانی از ارزش فراوانی برخوردار است.
در پلنوم در مورد مسئله ملی و تلاشهای ناسیونال شونیستهای قومی و نقش ارتجاعی آنها بحث شد. این ناسیونال شونیستها در خدمت نظریات امپریالیستها و صهیونیستها گام زده در خدمت تجزیه ایران به نفرت ملی دامن می زنند. مبارزه با این جریانهای ناسیونال شونیستی که در پی یوگسلاویزه کردن ایران هستند از وظایف مبرم حزب ماست. حزب ما ولی به مصوبه خویش در مورد راه حل مسئله ملی در ایران، مصوب کنگره اول خود وفادار است و آنرا تبلیغ کرده و بازگو می کند و معتقد است که ستم ملی در ایران بطور عمده در مسئله زبان ملی تبلور می یابد و حق طبیعی و انسانی و دموکراتیک حکم می کند که هر ملتی با زبان مادری خویش تحصیل کند و این تناقضی با آموزش زبان مشترک ملتهای ایران که زبان فارسی باشد، ندارد. حزب ما هوادار وحدت طبقه کارگر همه ملتهای ایران در حزب واحد طبقه کارگر ایران است و در عین حمایت از خواستهای برحق خلقهای ایران و مبارزه برای رفع ستم حمایت می کند. حزب ما مبلغ وحدت خلقهای ایران و طبقه کارگر ایران است. حزب ما اساسا حل مسئله ملی را در دوران امپریالیسم، بخشی از مبارزه عمومی ضد امپریالیستی و ضد صهیونیستی به حساب آورده و با کسانیکه در زیر لوای "پرچم ملی" دست دراز شده امپریالیسم و صهیونیسم و یا همسایگان تجاوزکار دیوار به دیوار ایران هستند، مبارزه می کند. پلنوم در عین حال تائید کرد که ستم ملی در ایران ستم یک قوم معین بر قوم دیگر نیست و از نظر تاریخ ایران هم چنین نبوده است، بلکه این ستم طبقه حاکمه است که بر همه ملتهای ایران اعمال می شود. کسی را به اتهام فارس، ترک، کرد، بلوچ، عرب و... تحت تعقیب قرار نداده و نمی دهند، ولی هر کس را به علت مخالفت با نظام حاکم در ایران صرفنظر از ملیت و زبان وی مورد تعقیب و آزاد و اذیت قرا رمی دهند. این وضعیت هم در زمان شاه وجود داشت و هم در دوران جمهوری اسلامی. هیات حاکمه و طبقه حاکمه در ایران متشکل از ملت معینی نیست، بلکه مرکب از مرتجعین همه ملل است که در این ستمگری طبقاتی نسبت به همه ملتها و ستمکشان ملتهای دیگر بیک نسبت شرکت دارند و باین جهت برای رفع ستم ملی در درجه اول سرنگونی این رژیم سرمایه داری در دستور کار قرار می گیرد و نه همدستی با بخشی از طبقه حاکمه بخاطر کسب حقوقی موهومی. باین جهت مبارزه ملی در ایران باید با مبارزه بر ضد امپریالیسم و صهیونیسم که خواهان تجزیه ایران هستند عجین شود تا صف ناسیونال شونیستها از نیروهای مترقی و انقلابی ملل تحت ستم جدا شود. حزب ما در این عرصه سخنان روشنی دارد که در این پلنوم بر آن تائید شد و قرار شد در این عرصه به اقدامات مشخصی دست زده شود.
حزب در پلنوم در مورد نقش شبکه های اجتماعی به بحث پرداخت و نقش آنها را در طغیان مردم به صورت مثبت و منفی با دیدی انتقادی مورد بررسی قرار داد. از نظر حزب ما این مبارزات نظری و یا ساختن افکار عمومی و هدایت معنوی این شبکه ها یک اقدام طبقاتی است و شرکت در این مبارزه شرکت در یکی از عرصه های مبارزه طبقاتی است. حزب ما پس از تبادل نظر با رفقا و بیان نقطه نظرات حزب و تجاربی که دراین عرصه در ایران و جهان کسب شده است به اتخاذ نتایج معینی رسید.
حزب در پلنوم به وضعیت دعوای حاکمیت برخورد کرد و آنرا از جوانب مختلف مورد ارزیابی قرار داد. حزب ما بر این نظر است که ما انتخابات آینده در ایران را تحریم می کنیم. این انتخابات تحت هر نام و با شرکت هر کس و بر اساس هر سناریوئی که انجام شوند ماهیتا تقلبی خواهند بود. شرکت در انتخابات تقلبی فقط برای رژیم می تواند مشروعیت و اعتبار کسب کند.
فقط انتخاباتی آزاد است که در آن جامعه، احزاب آزاد باشند، زندانیان سیاسی وجود نداشته باشد، فعالیت اتحادیه های کارگری و سازمانهای حرفه ای آزاد باشند. مطبوعات آزاد باشد و کسی مورد تعقیب حاکمیت قرار نگیرد. وقتی نمایندگان مجلس مصونیت پارلمانی ندارند، این نمایندگان قدرت آزاد تصمیگیری نخواهند داشت. در مملکتی که با یک حکم حکومتی تمام تصمیمات نمایندگان مردم بی اعتبار شوند در این کشور انتخابات آزادی نمی تواند صورت گیرد. پس بهتر است این انتخابات تحریم شود و این تحریم گسترش یابد تا حاکمیت تنها بین خودش بماند و نتواند از اعتبار شرکت مردم برای خودش رنگ و لعابی تهیه کند و بخود مشروعیتی ببخشد.
حزب به بررسی وضعیت مالی خودش پرداخت که مانند همیشه غم انگیز بود. حزب ما حزبی است که با تکیه به نیروی خود پابرجاست و این را، اصل حیات سیاسی خویش قرار داده است. سازمان مارکسیستی – لنینیستی توفان و ادامه اش حزب کار ایران(توفان) تا کنون از هیچ کشوری کمک مالی دریافت نکرده اند و همواره آن نیروهای سیاسی را که دست دراز شده اجانب بودند و با دریافت کمک مالی سیاستهای آنها را تبلیغ می کردند افشاء نموده اند. حزب ما متکی بر اعضاء و هواداران خودش است و تنها با تکیه بر این امکاناتی که دارد فعالیت خویش را گسترش می دهد. آتش بس به صهیونیسم و امپریالیسم دادن برای دریافت کمک مالی از آنها و سپس این خیانت ایدوئولوژیک را تئوریزه کردن تا حقوق بازنشستگی اعضاء تهیه شود کار حزب کمونیست کارگری ایران است و نه حزب کار ایرن(توفان).
حزب کار ایران (توفان) پس از بررسی بسیاری جهات فعالیت خود چه از نظر گسترش تشکیلات در خارج از کشور و جلب هواداران حزب و پیدا کردن اشکال معین و مشترک فعالیت، به کار در ایران نیز پرداخت و در این عرصه ها رهنمودهائی ارائه کرد. پلنوم با موفقیت و احساس رضایت از فعالیتهای انجام شده به کار خود پایان داد.
*****
بر گرفته ازتوفان شماره 137 مرداد ماه 1390 آگوست 2011، ارگان مرکزی حزب کارایران
صفحه حزب کار ایران (توفان) در شبکه جهانی اینترنت. http://www.toufan.org/نشانی پست الکترونیکی(ایمیل). toufan@toufan.org