دستنوشتۀ رضا شهابی که از بیمارستان امام خمینی در اختیار سندیکای کارگران
فلزکار مکانیک قرار داد.
در ادامه، گفتگوی مجله پیام سندیکا (نشریه درونی سندیکاهای کارگری ایران) با خانوادۀ رضا شهابی می آید:
رضا شهابی (کارگر بیمار زندانی و عضو سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی) از شنبه پس از انتقال از زندان رجایی شهر به بیمارستان امام خمینی تهران پس از مشورت با پزشکش اجازه داده که به او سرم وصل کنند. فشار خون امروزِ رضا 10 روی هفت است. دیروز فشار او به کمتر از 9 به روی 6 رسید. متاسفانه از امروز خونریزی روده هایش شروع شده که نشانه خوبی نیست. طبق گفته پزشک رضا شهابی او باید یکماه تحت درمان پزشکی قرار بگیرد تا برای جراحی آماده شود. رنگ رخسارش زرد و چشمانش گود افتاده است رضا قبل از اعتصاب غذا 87 کیلو بوده که امروز 69 کیلو شده است. او ممنوع الملاقات است و کسانی که به دیدارش می روند با جلوگیری مامورین زندان گوهردشت و مراقبین انتظامی روبرو می شوند.
پس از انتقال رضا شهابی به بیمارستان، با خانوادۀ وی گفتگویی کوتاه داشته ایم که در پی می آید:
پیام سندیکا : چهل و چهارمین روز اعتصاب غذای رضا شهابی را پشت سر میگذاریم. امروز در ملاقاتی که با ایشان داشتید وضعیت جسمیشان را چگونه دیدید؟
ربابه رضایی (همسر رضا شهابی) : حالش اصلا خوب نیست. فشارش پایینه و گاهی به همین خاطر از حال رفته .از زمان شروع اعتصاب غذا تا امروز، هجده کیلو وزن کم کرده . به شدت رنگ پریده و خیلی بی حاله. دست و پایش بی حس است.
پیام سندیکا : در خواست شما برای بهبود آقای شهابی چیست ؟
ربابه رضایی (همسر رضا شهابی): اولین درخواست ما باز کردن دستبندی است که با آن، دستش را به تختِ بیمارستان بسته اند که خیلی وضعیت روحی اش را خراب کرده . بعضی وقتها به دلیل همین بسته بودن دستش ، چون مسوول باز کردن دستبند نیست ، رضا مجبوره که فشار ادرار را تحمل کنه که یک مشکل به مشکلات دیگرش اضافه شده. از مطالباتش یکی پیگیری درمانش در بیمارستان و بعدش خانه است. دیگه اینکه به او آزادی مشروط هم تعلق میگیره که نمی دونم چرا اجرایی نمیشه. امروز شنیدم که آقای مهدی خزعلی از زندان آزاد شده که به خانواده اش تبریک میگم و نمی دونم چرا این کار برای رضا اجرا نمیشه! .به هرحال آزادی هر زندانی برایم خبر خوبی است. چرا که شاید زندانی خودش آدم مرفهی باشد اما دوری از خانواده برای هر کسی سخت است. من از زندانی بودن هیچ کسی خوشحال نمیشم . رضا چهار بار اعتصاب غذا کرده که این بار، دومین اعتصاب غذای طولانی مدتش است و هنوز بخاطر خواسته هایش اعتصابش را نشکسته.
ما از شما برای اطلاع رسانی قدردانی میکنیم.
محمد امین شهابی (فرزند خردسال رضا شهابی): منم به نشانه اعتراض به دستبند زدن به بابام به دیدارش نرفتم . خواهرم که رفته بعد از دیدن دستبند ناراحت شده و به خونه برگشته.
خواسته های رضا شهابی برای شکستن اعتصاب غذایش : بازگشت به محل قبلی یعنی زندان اوین بند ۳۵۰ ، مرخصی استعلاجی جهت درمان و عمل جراحی دیسک کمر و مراقبت از او در خانه و اجرای ماده ۱۳۴ قانون جدید مجازات اسلامی و اجرای قانون آزادی مشروط ، اینها خواسته‌های رضا برای پایان دادن به اعتصاب است که متاسفانه دستبند زدن به دستش هم به خواسته هایش اضافه گردیده است.
با امید برای پایان اعتصاب غذای شهابی و آزادی بی قید شرطش.
پیام سندیکا (نشریه درونی سندیکاهای کارگری ایران)
در ادامه، گفتگوی مجله پیام سندیکا (نشریه درونی سندیکاهای کارگری ایران) با خانوادۀ رضا شهابی می آید:
رضا شهابی (کارگر بیمار زندانی و عضو سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی) از شنبه پس از انتقال از زندان رجایی شهر به بیمارستان امام خمینی تهران پس از مشورت با پزشکش اجازه داده که به او سرم وصل کنند. فشار خون امروزِ رضا 10 روی هفت است. دیروز فشار او به کمتر از 9 به روی 6 رسید. متاسفانه از امروز خونریزی روده هایش شروع شده که نشانه خوبی نیست. طبق گفته پزشک رضا شهابی او باید یکماه تحت درمان پزشکی قرار بگیرد تا برای جراحی آماده شود. رنگ رخسارش زرد و چشمانش گود افتاده است رضا قبل از اعتصاب غذا 87 کیلو بوده که امروز 69 کیلو شده است. او ممنوع الملاقات است و کسانی که به دیدارش می روند با جلوگیری مامورین زندان گوهردشت و مراقبین انتظامی روبرو می شوند.
پس از انتقال رضا شهابی به بیمارستان، با خانوادۀ وی گفتگویی کوتاه داشته ایم که در پی می آید:
پیام سندیکا : چهل و چهارمین روز اعتصاب غذای رضا شهابی را پشت سر میگذاریم. امروز در ملاقاتی که با ایشان داشتید وضعیت جسمیشان را چگونه دیدید؟
ربابه رضایی (همسر رضا شهابی) : حالش اصلا خوب نیست. فشارش پایینه و گاهی به همین خاطر از حال رفته .از زمان شروع اعتصاب غذا تا امروز، هجده کیلو وزن کم کرده . به شدت رنگ پریده و خیلی بی حاله. دست و پایش بی حس است.
پیام سندیکا : در خواست شما برای بهبود آقای شهابی چیست ؟
ربابه رضایی (همسر رضا شهابی): اولین درخواست ما باز کردن دستبندی است که با آن، دستش را به تختِ بیمارستان بسته اند که خیلی وضعیت روحی اش را خراب کرده . بعضی وقتها به دلیل همین بسته بودن دستش ، چون مسوول باز کردن دستبند نیست ، رضا مجبوره که فشار ادرار را تحمل کنه که یک مشکل به مشکلات دیگرش اضافه شده. از مطالباتش یکی پیگیری درمانش در بیمارستان و بعدش خانه است. دیگه اینکه به او آزادی مشروط هم تعلق میگیره که نمی دونم چرا اجرایی نمیشه. امروز شنیدم که آقای مهدی خزعلی از زندان آزاد شده که به خانواده اش تبریک میگم و نمی دونم چرا این کار برای رضا اجرا نمیشه! .به هرحال آزادی هر زندانی برایم خبر خوبی است. چرا که شاید زندانی خودش آدم مرفهی باشد اما دوری از خانواده برای هر کسی سخت است. من از زندانی بودن هیچ کسی خوشحال نمیشم . رضا چهار بار اعتصاب غذا کرده که این بار، دومین اعتصاب غذای طولانی مدتش است و هنوز بخاطر خواسته هایش اعتصابش را نشکسته.
ما از شما برای اطلاع رسانی قدردانی میکنیم.
محمد امین شهابی (فرزند خردسال رضا شهابی): منم به نشانه اعتراض به دستبند زدن به بابام به دیدارش نرفتم . خواهرم که رفته بعد از دیدن دستبند ناراحت شده و به خونه برگشته.
خواسته های رضا شهابی برای شکستن اعتصاب غذایش : بازگشت به محل قبلی یعنی زندان اوین بند ۳۵۰ ، مرخصی استعلاجی جهت درمان و عمل جراحی دیسک کمر و مراقبت از او در خانه و اجرای ماده ۱۳۴ قانون جدید مجازات اسلامی و اجرای قانون آزادی مشروط ، اینها خواسته‌های رضا برای پایان دادن به اعتصاب است که متاسفانه دستبند زدن به دستش هم به خواسته هایش اضافه گردیده است.
با امید برای پایان اعتصاب غذای شهابی و آزادی بی قید شرطش.
پیام سندیکا (نشریه درونی سندیکاهای کارگری ایران)
روابط عمومی سندیکای کارگران فلزکار
مکانیک
23/4/1393
23/4/1393
