به مناسب درگذشت کمونیست قدیمی،رفیق گارنیک زادوریان
رفيق گرانقدرما، گارنیک زادوریان، یکی ازکمونیست های قدیمی وبا سابقه جنبش کمونیستی ایران، عضو حزب کارایران(توفان) پس ازنبردی طولانی ودردناک بین مرگ و زندگی، سرانجام روز چهارشنبه ٨ ماه مه درسن ٩۴ سالگی بدرود حیات گفت وجاودانه شد. رفیق گارنیک درست در روز پیروزی ارتش سرخ برارتش نازی بدرود حیات گفت که تقریبا مقارن است با تاریخ شهادت رفیق وارطان سالاخیان همرزم او.
رفیق گارنیک انسان دوست داشتنی، رئوف و گشاده‌رو ودارای مناعت طبعی بودکه زبان زد همگان بود. رفیق گارنیک از یک خانواده کارگری ارامنه ایران بود. وی از٧ سالگی درکنار پدرش در کارخانه مشروب فروشی آغاز به کار کردو طعم تلخ ظلم وفشار ونابرابری را با پوست وگوشت خود حس می نمود.همین شرایط اجتماعی فقیرانه رفیق سبب شد تاوی به حزب طبقه کارگرایران بپیوندد وبعنوان یک کمونیست وانترناسیونالیست علیه فقرونابرابری وستم طبقاتی آگاهانه وهدفمند قیام کند.
رفیق گارنیک همواره تعلقات طبقاتی را بر تعلقات ملی وقومی ارج میشمرد، وی عاشق ایران بود، ادبیات کلاسیک ایران و روسیه را با دقت مطالعه کرده بود و برای ایران سوسیالیستی و برای محو استثمار و برای تساوی حقوق خلقها واقوام مختلف ایران ووحدت و یگانگی طبقه کارگر می کوشید وازهیچ کوششی برای تحقق یک ایران آزاد وآباد وشکوفان دریغ نمی کرد.
رفیق گارنیک درسن ١٧ سالگی عضوسازمان جوانان حزب توده ایران شدو آنطور که همواره خودش تعریف می کرد وی یکی ازدوستان نزدیک رفیق وارطان سالاخیان بود که با ایشان در کارخانه تولید مشروبات الکلی (رسومات)بیش از ٢ سال کارمی‌کرد. کارخانه ٔرسومات – کارخانه مشروب سازی بود که در دهه سی تعطیل و تبدیل به پارک (خیام ) گردید. این کارخانه کمی بالاتر از کارخانه برق بود.
رفیق گارنیک در تحولات طوفانی آن زمان جامعه ایران ازجمله «نهضت ملی کردن نفت ایران»، مسئله «قیام سی تیر» و «کودتای ۲۸ مرداد ۳۲» شرکت فعال داشت و از نزدیک شاهد آن حواث سرنوشت ساز بود. چند بار نیز به زندان افتاد و مورد ضرب وشتم شکنجه گران پهلوی قرار گرفت. رفیق گارنیک همواره ازشخصیت متین و بی ریای رفیق وارطان واز شجاعت و مقاومت قهرمانانه و حماسی وی زیر شکنجه سخن می گفت. وارطان سمبل مقاومت ومبارزه برای رفیق گارنیک بود.
رفیق گارنیک پس از کودتای ۲۸ مرداد ۳۲ وبرخورد منفعل و پاسیو بخشی از رهبری حزب توده ایران به کودتا آمریکایی ازاین حزب جدا شد.رفیق گارنیک پس از انقلاب همواره منتقد شدید سیاست سازش طبقاتی حزب توده وهمکاری این حزب با روحانیت حاکم بود،آن را محکوم می کرد.
رفیق درآوائل دهه ۶٠ شمسی مجبور شد ایران را ترک کند ودر کشور سوئد بعنوان پناهنده سیاسی به فعالیتش درعرصه های مختلف فرهنگی و سیاسی ادامه دهد.رفیق گارنیک سرانجام با مطالعه دقیق اسناد حزبی وپی بردن به علل اختلاف اصولی دردرون رهبری حزب توده برسررویزیونیسم خروشچفی به حزب کارایران(توفان) پیوست وازآن پس به فعالیتش درچهارچوب حزب ادامه داد.
رفیق گارنیک در آخرین روزهای عمرش آنچه دراختیار داشت که محصول کار خودش بود از جمله مجسمه هایی از کلاسیکرهای مارکسیست وچند کتب ارزشمند تاریخی وادبی را دراختیار حزب قرارداد و تا آخرین لحظات زندگی اش به حزب وآرمان کمونیسیتی اش وفادار ماند و با تبسمی بر لب در منزلش به خواب رفت و به ابدیت پیوست.
حزب ما یادو خاطره رفیق گارنیک را گرامی میدارد ودرگذشت این رفیق محبوب و شریف کمونیست را به همه رفقای حزبی وفرزندان و بستگانش تسلیت می‌گوید.
ياد وخاطره رفیق گارنیک زادوریان جاودان و راهش پر رهرو باد!
یاد و خاطره همه جانباختگان راه آزادی و سوسیالیسم گرامی باد!
حزب کار ایران (توفان)
پنجشنبه ١٩ اردیبهشت ١۴٠٣
