به مناسبت درگذشت رفیق فریدون منتقمی یکی ازاعضاء برجسته رهبری حزب کارایران(توفان)

 

اطلاعیه

برجسته رهبری حزب کارایران(توفان) به مناسبت درگذشت رفیق فریدون منتقمی یکی ازاعضاء 

       

                                       زنده آنهايند كه پيكار مي كنند، آنانكه

 جان و تنشان از عزمي راسخ آكنده است

آنها از شيب تند سرنوشت بالا مي روند

آنها كه انديشمند به سوي هدفي عالي راه مي سپارند

و روز و شب درخيال خويش يا وظيفه اي

مقدس دارند يا عشقي بزرگ

ویکتورهوگو

با تاسف وتاثرفراوان به اطلاع همه اعضاء وهواداران حزب،همه نیروهای انقلابی وترقی خواه و همه احزاب و سازمان های مارکسیست لنینیست متشکل درکنفرانس بین المللی می رسانیم که رفیق  فریدون منتقمی ازاعضاء برجسته رهبری حزب کارایران(توفان) امروز یکشنبه  ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۳ شمسی برابر با ۱۹ماه می ۲۰۲۴ میلادی پس ازیک دوران طویل بیماری سرطان ما را ترک کرد.

رفیق فریدون منتقمی در۳۰ اردیبهشت ۱۳۲۳ دریک خانواده متوسط درگرگان متولد شد و دوران تحصیلات ابتدائی خویش را درمدرسه سن لوئی وجعفری اسلامی درتهران وسپس دوران متوسطه را دردبیرستان هدف به پایان رسانید.رفیق منتقمی پس از پایان دوره متوسطه برای ادامه تحصیل به کشور آلمان آمد و دررشته مهندسی برق فارغ التحصیل شد.

رفیق منتقمی درآلمان به جنبش دانشجویی متشکل درکنفدراسیون محصلین ودانشجویان ایرانی(اتحادیه ملی) پیوست وپس ازچندی به عضویت سازمان مارکسیستی لنینیستی توفان ومرکزیت آن درآمد.رفیق فریدون منتقمی درسال‌های قبل از انقلاب ۱۳۵۷ در ایران ودرعرصه مبارزه ضد رژیم پهلوی وضد امپریالیستی درجنبش دانشجویی نقش مهمی ایفا کرده است. اوبه‌عنوان دبیر فرهنگی کنفدراسیون محصلین و دانشجویان ایرانی در خارج از کشورو در این سمت فعالیت‌های درخشان سیاسی و فرهنگی داشته است.وی علاوه بر فعالیت‌های سیاسی، نویسنده‌ای توانا وتحلیل گری مسلط برتحولات پیچیده ایران ومنطقه وجهان بود.رفیق منتقمی کتابی با عنوان "چگونه کمونیست شدم" را تحت نام "یادمانده هائی از فریدون منتقمی" منتشر کرده که نخستین باردرسال ۲۰۱۵ وسپس در سال ۲۰۱۷ تجدید چاپ شد.این کتاب شامل خاطرات و تجربیات او از دوران زندگی‌اش در ایران و فعالیت‌های سیاسی‌اش است. در این کتاب،وی به بررسی تحولات سیاسی و اجتماعی ایران و نقش خود در آن‌ها می‌پردازد وی.درمقدمه کتاب چنین نوشت:

 "من از مادرم وپدرم رسم زندگی کردن را آموختم .آموختم که باید انسان بود وشرافت زندگی کرد.آن ها مرا به سرزمین ممنوعه ها بردند و از میوه های ممنوعه تغذیه ام کردند تا زخم ها و درد زندگی را بیشتر حس کنم وهمواره بیدار به مانم و ازاین بابت از آن ها ممنونم وهمین میراثی که آن ها از خود برای من باقی گذاردند، برای پیشرفت در زندگی ام کافی است.من آموختم که زندگی پیکار است وهمواره باید با مسئولیت نسبت به جامعه زندگی کرد وموظفم که باری را که آن ها بردوشم گذارده اند، به دیگران منتقل کنم."

 قهرمانی٬ درخشان ترین تجلیات روح انسانی است که بدون شک از طبیعت انسانﻫﺎئی مایه می گیرد که ازتعلق خویش به تودهﻫﺎﯼ خلق و از تعلق خویش به جامعهﯼ انسانی و ایدهﺁلﻫﺎﯼ با شکوه آن اهمیت قائلند. از این رو آگاهانه تمام نیروی خویش را که از قدرت لایزال خلق مایه می گیرد وقف مبارزه در راه این آرمان نموده و به قهرمانان فناناپذیر تاریخ مبدل می شوند. رفیق ما فریدون٬ در زمرهﯼ این مردان نامی جنبش انقلابی وکمونیستی ایران است.

 زندگی رفیق فریدون منتقمی زندگی تماما سازمانی بود. وازهمان آغازفعالیت حزبی اش زبان و قلم شیوا و توانای خود را دردفاع از آرمانﻫﺎﯼ طبقهﯼ کارگر وزحمتکش ایران به کار انداخت و تا واپسین لحظات زندگی پربار خویش نیز از این وظیفهﯼ بزرگ بازنایستاد.دهها آثارارزشمند تئوریک وجزوات آموزشی وصد ها مقالات تحلیلی ازجمله فعالیت های رفیق است که بنام حزبش منتشرگردید.

رفیق فریدون ، یک کمونیست مارکسیست – لنینیست جسور و بی باک و ازخود گذشته، نظریه‌پرداز و یک سازمانده حرفه‌اﻯ بود. وی یک عاشق به معنای واقعی کلمه بود.عاشق توده‌هاﻯ رنج و کار، عاشق مارکسیسم – لنینیسم و مؤمن به راهش بود. اوهیچ گاه از سختی کار، ازضربات پی در پی بر پیکرتشکیلات و عزیزترین رفقایش نمی‌نالید، بلکه با عزمی راسخ‌تر و اراده‌اﻯ پولادین‌تر علیهﻯ ارتجاع و امپریالیسم وتمامی مظاهر سرمایه‌داری می‌رزمید و روحیهﻯ امید به پیروزی را در دل‌ها می‌نشاند و گرمابخش رفقا و یارانش بود. رفیق فریدون ، انسانی فروتن بود، به رغم سطح بالای آگاهی سیاسی وتئوریک، کلامی شیوا، شخصیتی جذاب و دوست داشتنی، اما وقتی از رفقای جانباخته سازمانی سخن می‌گفت، گوئی وی شاگرد این رفقا بود. کمتر ازخود سخن می‌گفت، بیشتر از توانائی‌هاﻯ سیاسی تئوریک رفقای جانباخته و رهبران حزب حرف می زد و آتوریتهﻯ رهبری را برجسته می نمود. رفیق فریدون ازهر بند انگشتش هنر می‌بارید، هنر سازماندهی، هنرخویشتن‌داری و صبرواستقامت، هنر تداوم مبارزه، هنر روحیه‌بخشی و تقویت تشکیلات و ادامهﻯ راه جانباختگان حزبی وشوق به پیروزی وگرفتن انتقام طبقاتی از بورژوازی،برانداختن مالکیت خصوصی برابزار تولید، انقلاب سوسیالیستی واستقرار دیکتاتوری پرولتاریا وسرانجام محوطبقات و زوال دولت وتحق جامعه کمونیستی.

کمیته مرکزی حزب کار ایران (توفان) یکی ازآعضاء رهبری ومومن و معتقد و پایدار خویش را از دست داد واین ضایعه‌ای بزرگ برای جنبش کمونیستی ایران وهمه انقلابیون راستین نیزمحسوب می‌شود. نگرشی به زندگی رفیق فریدون منتقمی وتلاشش برای تقویت وگسترش حزب وفعالیت حزبی درشرایط سخت  مرگ و زندگی الهام بخش حزب ماست تا ازاین پایداری واصولیت حزبی بیآموزیم و آن را به نسل جوان کمونیست منتقل کنیم.

کمیته مرکزی حزب کارایران(توفان) این ضایعه بزرگ را به همسر همرزمش ودخترش و اعضاء خانواده و بستگان نزدیک صمیمانه تسلیت می گوید و برایشان صبر و آرامش آرزومند است.

 یاد رفیق گرانقدر ما، فریدون منتقمی  یکی از تئوریسینهای برجسته عضورهبری حزب کارایران(توفان) جاودان وراهش پررهروباد!

کمیته مرکزی حزب کارایران(توفان)

یکشنبه۳۰  اردیبهشت۱۴۰۳   

www.toufan.org
https://t.me/totoufan

به مناسب درگذشت کمونیست قدیمی،رفیق گارنیک زادوریان

به مناسب درگذشت کمونیست قدیمی،رفیق گارنیک زادوریان

 

رفيق گرانقدرما، گارنیک زادوریان، یکی ازکمونیست های قدیمی وبا سابقه جنبش کمونیستی ایران، عضو حزب کارایران(توفان) پس ازنبردی طولانی ودردناک بین مرگ و زندگی، سرانجام روز چهارشنبه ٨ ماه مه درسن ٩۴ سالگی بدرود حیات گفت وجاودانه شد. رفیق گارنیک درست در روز پیروزی ارتش سرخ برارتش نازی بدرود حیات گفت که تقریبا مقارن است با تاریخ شهادت رفیق وارطان سالاخیان همرزم او.

رفیق گارنیک انسان دوست داشتنی، رئوف و گشاده‌رو ودارای مناعت طبعی بودکه زبان زد همگان بود. رفیق گارنیک از یک خانواده کارگری ارامنه ایران بود. وی از٧ سالگی درکنار پدرش در کارخانه مشروب فروشی آغاز به کار کردو طعم تلخ ظلم وفشار ونابرابری را با پوست وگوشت خود حس می نمود.همین شرایط اجتماعی فقیرانه رفیق سبب شد تاوی به حزب طبقه کارگرایران بپیوندد وبعنوان یک کمونیست وانترناسیونالیست علیه فقرونابرابری وستم طبقاتی آگاهانه وهدفمند قیام کند.

رفیق گارنیک همواره تعلقات طبقاتی را بر تعلقات ملی وقومی ارج میشمرد، وی عاشق ایران بود، ادبیات کلاسیک ایران و روسیه را با دقت مطالعه کرده بود و برای ایران سوسیالیستی و برای محو استثمار و برای تساوی حقوق خلقها واقوام مختلف ایران ووحدت و یگانگی طبقه کارگر می کوشید وازهیچ کوششی برای تحقق یک ایران آزاد وآباد وشکوفان دریغ نمی کرد.

رفیق گارنیک درسن ١٧ سالگی عضوسازمان جوانان حزب توده ایران شدو آنطور که همواره خودش تعریف می کرد وی یکی ازدوستان نزدیک رفیق وارطان سالاخیان بود که با ایشان در کارخانه تولید مشروبات الکلی (رسومات)بیش از ٢ سال کارمی‌کرد. کارخانه ٔرسومات – کارخانه مشروب سازی بود که در دهه سی تعطیل و تبدیل به پارک (خیام ) گردید. این کارخانه کمی بالاتر از کارخانه برق بود.

 رفیق گارنیک در تحولات طوفانی آن زمان جامعه ایران ازجمله «نهضت ملی کردن نفت ایران»، مسئله «قیام سی تیر» و «کودتای ۲۸ مرداد ۳۲» شرکت فعال داشت و از نزدیک شاهد آن حواث سرنوشت ساز بود. چند بار نیز به زندان افتاد و مورد ضرب وشتم شکنجه گران پهلوی قرار گرفت. رفیق گارنیک همواره ازشخصیت متین و بی ریای رفیق وارطان واز شجاعت و مقاومت قهرمانانه و حماسی وی زیر شکنجه سخن می گفت. وارطان سمبل مقاومت ومبارزه برای رفیق گارنیک بود.

رفیق گارنیک پس از کودتای ۲۸ مرداد ۳۲ وبرخورد منفعل و پاسیو بخشی از رهبری حزب توده ایران به کودتا آمریکایی ازاین حزب جدا شد.رفیق گارنیک پس از انقلاب همواره منتقد شدید سیاست سازش طبقاتی حزب توده وهمکاری این حزب با روحانیت حاکم بود،آن را محکوم می کرد.

رفیق درآوائل دهه ۶٠ شمسی مجبور شد ایران را ترک کند ودر کشور سوئد بعنوان پناهنده سیاسی به فعالیتش درعرصه های مختلف فرهنگی و سیاسی ادامه دهد.رفیق گارنیک سرانجام با مطالعه دقیق اسناد حزبی وپی بردن به علل اختلاف اصولی دردرون رهبری حزب توده برسررویزیونیسم خروشچفی به حزب کارایران(توفان) پیوست وازآن پس به فعالیتش درچهارچوب حزب ادامه داد.

رفیق گارنیک در آخرین روزهای عمرش آنچه دراختیار داشت که محصول کار خودش بود از جمله مجسمه هایی از کلاسیکرهای مارکسیست وچند کتب ارزشمند تاریخی وادبی را دراختیار حزب قرارداد و تا آخرین لحظات زندگی اش به حزب وآرمان کمونیسیتی اش وفادار ماند و با تبسمی بر لب در منزلش به خواب رفت و به ابدیت پیوست.

حزب ما یادو خاطره‌ رفیق گارنیک را گرامی میدارد ودرگذشت این رفیق محبوب و شریف کمونیست را به همه رفقای حزبی وفرزندان و بستگانش تسلیت می‌گوید.

                          

ياد وخاطره رفیق گارنیک زادوریان جاودان و راهش پر رهرو باد!

یاد و خاطره همه جانباختگان راه آزادی و سوسیالیسم گرامی باد!

حزب کار ایران (توفان)

پنجشنبه ١٩ اردیبهشت ١۴٠٣

https://t.me/totoufan