تجمع بزرگ دانشجويی در دانشگاه شيراز

*دانشجويان يکصدا فرياد مي‌زدند که "پينوشه، پينوشه؛ ايران شيلی نميشه" *پلاکاردهای دانشجويان:"دانشگاه پادگان نيست"، "روشن از ايمان به طلوعی غريب، چوبه‌ی اعدام چراغان کنيد"، "نه به جنگ، نه به استبداد"....

روشنگری:تنها تهران نبود که در برابر توطئه های ارتجاع حاکم برای مصادره 16 آذر قد علم کرد و "فرياد آزادی" سر داد. اعتراض گسترده و پرشکوه دانشجويان در شيراز, همدان, و بيانيه های افشاگرانه بسياری از دانشگاههای ديگر در مجموع توطئه رژيم را برای مصادره جنبش دانشجويی و مسخ آن و تبديلش به برنامه ای فرمايشی در جهت تاييد نظام خنثی کرد. می توان گفت, رژيم در 16 آذر امسال از جنبش دانشجويی سيلی خورد و بار ديگر شاهد طنين شعار مرگ بر استبداد در فضای دانشگاهها شد. اين را گزارش های کين توزانه رسانه های آبروباخته وابسته به رژيم نظير کيهان و خبرگزاری فارس به خوبی آشکار کرد. 16 آذر امسال در مجموع نمايش ذلت رژيم در دانشگاهها بود. اما هر قدر هم که نگاه به اين نمايش برای مخالفان حکومت واپس مانده فقاهتی لذت بخش باشد, با توجه به دستان خون آلود اين رژيم و طبيعت وحشی, انسان ستيز و انتقام جويانه آن نمی توان تنها به نگاه و نظاره دل خوش بود. حمايت پيگير از اعتراضات دانشجويی و خواسته ها و مطالبات دانشجويان, اکنون و پس از 16 آذر همچنان از اهميت فزاينده ای برخوردار است. گزارش تجمع بزرگ دانشجويی در دانشگاه شيراز را به نقل از خبرنامه اميرکبير بخوانيد: بنا به فراخوان فعالان دانشجويی دانشگاه شيراز،ديروز(۱۸ آذر) گرده همايی پرشور دانشجويان اين دانشگاه با شماری افزون بر ۲۵۰۰نفر و در پرديس ارم برگزار گرديد. در آغاز اين تجمع نيروهای حراست با حمله به دانشجويان قصد داشتند، سيستم صوتی و دستگاه‌های آمپلی فاير را مصادره کنند که با واکنش شديد دانشجويان مواجه شدند. نيروهای حراست که مشخص بود از بيرون دانشگاه آورده شده بودند، چند تن از دانشجويان را مضروب کردند و يکی از سه پايه‌های باند‌های سيستم صوتی را دزديدند. در اين هنگام دانشجويان يکصدا فرياد مي‌زدند که "پينوشه، پينوشه؛ ايران شيلی نميشه" و "حراست، حراست، خجالت خجالت". به گزارش خبرنامه اميرکبير ، پس از اين که نيروهای حراست موفق نشدند، سيستم صوتی دانشجويان را از کار بيندازند. دانشجويان در ميدان پرديس حلقه زدند و سرود "ياردبستانی من" و نيز "حرکت از اين بيش شتابان کنيد" را خواندند. پلاکاردهايی در دست دانشجويان بود که روی آن‌ها نوشته شده بود: "دانشگاه پادگان نيست"، "روشن از ايمان به طلوعی غريب، چوبه‌ی اعدام چراغان کنيد"، "نه به جنگ، نه به استبداد"، "آزادی دانشگاه، آزادی جامعه"، "گر تير و فتنه بارد، جنبش ادامه دارد"، "Live free or die"، "دانشگاه آخرين سنگر آزادی"، "دانشگاه زنده است" و…اين مراسم که با عنوان "آزادی دانشگاه، آزادی جامعه" راس ساعت ۱۱:۳۰ آغاز شده بود، پس از شعار دادن و سرودخوانی وارد فاز تريبون آزاد شد. نخستين دانشجو از برخورد حراست دانشگاه و حمله به دانشجويان به شدت انتقاد کرد و گفت: "حاکميت سعی دارد روز دانشجو را نيز حکومتی کند. و به اين ترتيب هرگونه مخالفت را از جنبش دانشجويی حذف کند". نفر بعدی نسبت به سياست‌های دولت احمدي‌نژاد به شدت انتقاد کرد و صحبت‌های خود را به سياست‌های اقتصادی و نيز برخورد سرکوبگرانه اين دولت با فعالان دانشجويی و مدنی اختصاص داد. يکی ديگر از دانشجويان در مورد جنبش دانشجويی و شرايط آن صحبت کرد و گفت جنبش دانشجويی جنبشی آوانگارد و راديکال است. وی گفت: "آوانگارد کيست؟ ما آوانگارديم. من يک آوانگارد هستم. آوانگارد، يعنی گارد بي‌حفاظ و بي‌پوشش، کسی که بدون هيچ سپری در برابر ظلم و ستم مي‌ايستد و مبارزه مي‌کند، در برابر تندر مي‌ايستد، خانه را روشن مي‌کند و مي‌ميرد... اگر آوانگارديسم و راديکاليسم تبه‌کاری است، من به شخصه به اين تبه‌کاری معترفم." وی همچنين به دخالت‌های وزارت اطلاعات در امور دانشگاه‌ها و نيز به نهاد شورای عالی انقلاب فرهنگی به شدت اعتراض کرد. از جمله موارد ديگری که اين دانشجو به آن پرداخت، بازداشت فله‌ای دانشجويان بود. وی همچنين به بازداشت و حکم فرزاد کمانگر و ديگر معلمان دربند به شدت اعتراض کرد و خواستار لغو فوری احکام همه‌ی فعالان سياسی و مدنی شد. يکی ديگر از دانشجويان گفت: "بحث امروز من در مورد چماق است. يکی از چماق‌ها کارپرور معاون دانشجويی دانشگاه شيراز است. ديگری همين حراست دانشگاه شيراز است که آشکارا به دانشجويان حمله مي‌کند. چماق ديگر وزارت اطلاعات و قوه قضاييه است." دانشجويی ديگر در سخنان خود گفت: "بنده انتقاد از احمدی ‌نژاد و دولت را به راننده‌های تاکسی مي‌سپارم. علت سرکوب‌های موجود در جامعه، غير مردمی بودن نظام حاکم است که سعی در کنترل تمام اجزای جامعه دارد." وی انتصابی بودن مديران دانشگاه‌ها را به شدت مورد اعتراض قرار داد و خواستار برکناری کارپرور معاون دانشجويی و رياست کميته‌ی انضباطی شد. پس از صحبت اين دانشجو يکی از دانشجويان اعلام کرد که فعالان دانشجويی دانشگاه شيراز از تمام کسانی که به دليل فعاليت‌های دانشجويی به کميته انضباطی احضار شده‌اند، قاطعانه حمايت خواهند کرد. وی از جمله به مورد "ياسر رحمانی" که اخيرا به کميته انضباطی مرکزی احضار شده است، اشاره کرد و گفت: "در صورتی که کوچکترين برخوردی با وی صورت گيرد، دانشجويان اعتراضات گسترده‌ای را سازمان خواهند داد" دانشجويی ديگر در مورد قتل‌های زنجيره‌ای صحبت کرد و گفت که اين قتل‌ عام‌ها لکه‌ی ننگی است که هيچ‌گاه از دامن حاکميت پاک نمي‌شود. وی سران ارشد نظام را مسئول اين قتل‌ها خواند و گفت حتی مجلس نيز نتوانست آن‌ها را جهت ادای توضيحات احضار کند. يکی از دختران دانشجو هم در مورد حقوق زنان صحبت کرد و خواستار برابری جنسيتی شد. در پايان مراسم تريبون آزاد که تا ساعت ۱۶:۳۰ به طول انجاميده بود، يکی از دانشجويان که از طرف برگزارکنندگان اين مراسم سخن مي‌گفت، اعلام کرد:" از ديروز تا کنون عده‌ی کثيری از دانشجويان به حراست دانشگاه احضار شده‌اند و به آن‌ها گفته شده که دانشگاه شمشير را از رو بسته است. ما نيز اعلام مي‌کنيم که شمشيرمان را از رو بسته‌ايم. اگر يک نفر از دانشجويان به کميته‌ی انضباطی احضار شود، باز ما تجمع برپا مي‌کنيم. به خاطر تحصن آذرماه سال گذشته ما را به کميته‌ی انضباطی احضار کرده‌اند، ساکت نشديم. در جريان تحصن يازده روز احضار شديم باز ساکت نشديم، بلکه راديکال‌تر هم شديم وی همچنين گفت:"از اين به بعد جواب هر احضار با يک تحصن داده خواهد شد." دانشجويان در پايان اين مراسم دور ميدان پرديس با سرود "حرکت از اين بيش شتابان کنيد" رژه رفتند و همچنين سرود " لا لا ديگه بسه گل لاله" نيز پخش شد. به گزارش خبرنامه اميرکبير در پايان اين مراسم، شماری از بسيجيان در مسجد دانشگاه جمع شدند و گفتند: "اين دانشجويان به رهبری توهين کرده‌اند و اگر رياست دانشگاه نمي‌تواند با آن‌ها برخورد کند بايد استعفا دهد و ما به صورت کفن‌پوش با آن‌ها برخورد مي‌کنيم."